Een intiem spektakel met de vijfde symfonie van Beethoven als open einde.
Een intiem dansspektakel dat je verleidt, met een vleugje Beethoven omver blaast en je weer met jezelf achter laat in een roes van extase en twijfel. Een vrouw danst met haar schaduwen, alter ego, metgezel en voyeur. Het volgt haar, begeleidt haar, danst en vecht met haar. De figuur rond haar kan echt zijn, maar ook een wezen uit haar fantasie.
Sweet like a chocolate is een herbewerking van Double Points: Hell uit 2005, dat op uitnodiging van Pina Bausch drie jaar later werd gepresenteerd op het internationale Tanzfestival NRW. In de ogen van Emio Greco en Pieter C. Scholten is de hel het schizofrene zoeken naar wie je bent, wat je identiteit is. De danseres gaat door verschillende fases en stemmingen in de zoektocht naar haar eigen ik, terwijl ze van alle kanten bekeken wordt. Wat zegt dit over hoe vrouwen gezien (mogen) worden? Balancerend tussen liefde, vertrouwen, vrouwelijke seksualiteit en geweld legt Sweet like a chocolate existentiële vragen bloot.
